Μπορεί να υπάρχει μεγάλη ποικιλία ασθενειών που προκαλούνται από τον ιό των ανθρώπινων θηλωμάτων. Επιπλέον, αρκετοί τύποι αυτού του παθογόνου μπορεί να προκαλέσουν την ίδια παθολογία. Ο ιός θηλωμάτων στο πέος επηρεάζει συνήθως τους βλεννογόνους και το δέρμα του ανδρικού σώματος και εντοπίζεται στα εξωτερικά γεννητικά όργανα.
Το θηλώμα είναι ένα καλοήθη νεόπλασμα που είναι συνήθως μικρό και μοιάζει με κουνουπίδι. Αυτή η ογκολογική διαδικασία αναπτύσσεται από επίπεδα επιθηλιακά κύτταρα. Ο όγκος υψώνεται πάνω από το δέρμα και μπορεί να έχει χρώμα σάρκας καθώς και κάποια άλλα (λευκό, σκούρο καφέ κλπ. ). Ο αιτιολογικός παράγοντας όλων των παραλλαγών της ογκολογίας είναι ο ιός των ανθρώπινων θηλωμάτων.
Ο HPV είναι ένας ιός που περιέχει DNA και έχει τροπισμό για τον επιθηλιακό ιστό, επομένως επηρεάζει μόνο το δέρμα και τους βλεννογόνους του ανθρώπινου σώματος. Το παθογόνο δεν έχει κέλυφος, αλλά είναι πολύ ανθεκτικό στις περιβαλλοντικές επιδράσεις. Ο HPV σχηματίζει μια τεράστια ομάδα ιών που μπορούν να χωριστούν σε:
- Τύποι με ελάχιστο κίνδυνο κακοήθειας.
- Τύποι με μέσο κίνδυνο κακοήθειας (απαιτούνται ειδικές συνθήκες).
- Ο τύπος υψηλού κινδύνου για κακοήθη μετασχηματισμό.
Τα θηλώματα στο πέος της βλεφαρίδας θεωρούνται προκαρκινικά, δηλαδή ανήκουν στην τελευταία ομάδα ιών. Επομένως, με τα πρώτα σημάδια παθολογίας, πρέπει να συμβουλευτείτε έναν γιατρό και να ξεκινήσετε τη θεραπεία. Όταν η διαδικασία της κακοήθειας έχει ήδη ξεκινήσει, η θεραπεία γίνεται πολύ δύσκολη.
Λόγοι εμφάνισης
Για την εμφάνιση θηλώματος στο πέος στους άνδρες, είναι απαραίτητη η άμεση επαφή με ένα μολυσμένο άτομο. Η μικροσκοπική ή εμφανής βλάβη του δέρματος είναι ένας ιδιαίτερα σημαντικός προδιαθεσικός παράγοντας. Ο κύριος τρόπος μετάδοσης της νόσου είναι σεξουαλικά. Επιπλέον, δεν μολύνονται μόνο άτομα με θηλώματα με σαφή κλινική εικόνα, αλλά και λανθάνοντες φορείς του ιού. Στο παραδοσιακό φύλο, η βλεφαρίδα επηρεάζεται, στις στοματικές -γεννητικές επαφές - η βλεννογόνος μεμβράνη του στόματος και του λαιμού, στο πρωκτικό - ο πρωκτός και το ορθό.
Εάν ένας άνδρας έχει HPV αλλού, το ξύρισμα και άλλοι χειρισμοί που σχετίζονται με τραυματισμούς μπορεί να προκαλέσουν εμφάνιση θηλωμάτων στο δέρμα του πέους. Είναι επίσης δυνατή η μόλυνση στο σπίτι, η οποία σχετίζεται με την υψηλή αντίσταση του ιού στις περιβαλλοντικές επιδράσεις. Τα λουτρά και οι σάουνες είναι ιδιαίτερα επικίνδυνα.
Προδιαθεσικοί παράγοντες για την εκδήλωση της νόσου:
- Μείωση των ανοσοποιητικών δυνάμεων του σώματος.
- Παρατεταμένο στρες?
- Η παρουσία χρόνιων ασθενειών.
- Υπερβολική υπεριώδης ακτινοβολία.
- Λήψη ορισμένων φαρμάκων.
Κλινική εικόνα
Η περίοδος επώασης για θηλώματα στο δέρμα του πέους είναι περίπου 8-12 εβδομάδες, αλλά μπορεί να ποικίλει σημαντικά, καθώς η κλινική εικόνα εξαρτάται κυρίως από το βαθμό προστασίας του σώματος.
Παρά το γεγονός ότι ο HPV προκαλεί τις περισσότερες φορές ακίνδυνες παθολογίες που δεν προκαλούν δυσφορία στους ασθενείς, οι τύποι ιών που προκαλούν την εμφάνιση θηλωμάτων στην περιοχή του πέους είναι ιδιαίτερα ογκογόνοι. Δηλαδή, η εμφάνιση νεοπλασμάτων μπορεί να θεωρηθεί το πρώτο στάδιο της διαδικασίας του καρκίνου.
Τα θηλώματα στο πέος μοιάζουν με μικρά νεοπλάσματα σε σάρκα, μονό ή πολλαπλά, χωρίς υποκειμενικά συμπτώματα. Μερικές φορές μπορεί να μοιάζουν με κουνουπίδι, μερικές φορές είναι ένα κομμάτι στο στέλεχος. Ελλείψει επαρκούς θεραπείας, η νόσος εξελίσσεται και διακρίνονται τα ακόλουθα στάδια:
- Phimosis (στένωση των φύλλων της ακροποσθίας καθιστώντας αδύνατη την αφαίρεση του πέους της βλεφαρίδας).
- Η συσσώρευση σμήγματος και, ως αποτέλεσμα, η ανάπτυξη της μολυσματικής διαδικασίας (λόγω της στένωσης, είναι δύσκολο να καθαριστεί ο χώρος μεταξύ του κεφαλιού και των φύλλων της ακροποσθίας).
- Φλεγμονή της κεφαλής του πέους και των δύο φύλλων της ακροποσθίας (τα τοπικά σημεία εκφράζονται με τη μορφή οιδήματος, ερυθρότητας, πυώδους έκκρισης).
- Διαβρωτικά ελαττώματα στην άκρη του πέους και της ακροποσθίας (αυτή η κατάσταση ορίζεται ως το πρώτο στάδιο του καρκίνου).
Η θεραπεία των θηλωμάτων στο πέος πρέπει να είναι άμεση και ριζική, προκειμένου να αποφευχθούν επικίνδυνες επιπλοκές που μπορεί να οδηγήσουν σε σημαντικές διαταραχές στη ζωή, ακόμη και στο θάνατο.
διάγνωση
Η αφαίρεση των θηλωμάτων στο πέος μπορεί να προγραμματιστεί μόνο μετά την τελική διάγνωση. Τα κύρια διαγνωστικά μέτρα για αυτήν την ασθένεια:
- Αξιολόγηση παραπόνων, αναμνήσεων και κλινικής εικόνας. Διευκρινίζεται η ύπαρξη σεξουαλικών επαφών χωρίς προστασία, η πληγείσα περιοχή εξετάζεται για σαρκώδεις αυξήσεις που μοιάζουν με κουνουπίδι. Είναι επίσης δυνατό να εντοπιστούν τέτοιοι σχηματισμοί στους βλεννογόνους του στόματος, γύρω από τον πρωκτό και σε άλλα εξωτερικά γεννητικά όργανα, με εξαίρεση το πέος.
- Αλυσιδωτή αντίδραση πολυμεράσης. Αυτή η τεχνική είναι δύσκολο να εφαρμοστεί, αλλά είναι πάνω από 95% αποτελεσματική, γι 'αυτό θεωρείται το χρυσό πρότυπο. Με τη βοήθεια της PCR είναι δυνατή η ανίχνευση του DNA του ιού στο ανθρώπινο σώμα και ο ακριβής προσδιορισμός του τύπου του.
- Κυτταρολογικές μελέτες. Διάφορες τεχνικές χρησιμοποιούνται για τον εντοπισμό αντισωμάτων κατά του HPV, οι οποίες καθιστούν δυνατή την εκτίμηση της παρουσίας λοίμωξης.
Η θεραπεία των θηλωμάτων του πέους πραγματοποιείται αμέσως μετά τον ακριβή προσδιορισμό του τύπου του HPV και του σταδίου ανάπτυξης της νόσου.
Πώς να απαλλαγείτε από θηλώματα στο πέος
Δεν υπάρχει αποτελεσματική συντηρητική θεραπεία για αυτήν τη μόλυνση. Το μόνο δυνατό μέτρο είναι η ριζική αφαίρεση των θηλωμάτων στο πέος. Για τη θεραπεία χρησιμοποιούνται διάφορες τεχνικές:
- Αφαίρεση λέιζερ?
- Κρυοχειρουργική;
- Μέθοδος ραδιοκυμάτων (η πιο βέλτιστη επιλογή, δεν αφήνει καλλυντικά ελαττώματα, ανώδυνα).
- Ανοικτή χειρουργική επέμβαση.
- Cautery (χρησιμοποιούνται χημικοί παράγοντες).
Τα φάρμακα μπορούν να χρησιμοποιηθούν επιπλέον της ριζικής θεραπείας. Κατ 'αρχήν, προτιμούνται τα κυτταροστατικά. Επιπλέον, συνταγογραφούνται αντιιικά φάρμακα για τη μείωση του κινδύνου υποτροπής.
Η σεξουαλική επαφή πρέπει να αποφεύγεται κατά τη διάρκεια της θεραπείας για να αποφευχθεί η εξάπλωση της λοίμωξης. Συνιστάται επίσης η εξέταση όλων των σεξουαλικών συντρόφων του ασθενούς για την παρουσία του HPV.
προφύλαξη
Τα προληπτικά μέτρα συνίστανται κυρίως στην εισαγωγή προστατευμένης σεξουαλικής ζωής με αξιόπιστο σύντροφο. Θα πρέπει να είστε πολύ προσεκτικοί όταν επισκέπτεστε δημόσια λουτρά και σάουνες και να αποφεύγετε την επαφή με νεοπλάσματα οποιουδήποτε ατόμου, ειδικά με μικροτραύματα.
Για να αποτρέψετε την εμφάνιση επιπλοκών, πρέπει να συμβουλευτείτε έγκαιρα έναν γιατρό και να ακολουθήσετε όλα τα ραντεβού και τις συστάσεις του.
Δυστυχώς, η θεραπεία για τα συμπτώματα της νόσου δεν εγγυάται την πλήρη ανάρρωση του ασθενούς (δηλαδή, εάν αφαιρεθεί το θηλώμα στο πέος, δεν λειτουργεί ακόμη για να αφαιρέσει τον ιό από το σώμα), οπότε ένας άντρας πρέπει να είναι προσεκτικός παρακολουθώντας την κατάστασή του, σημειώστε την παραμικρή αλλαγή και επικοινωνήστε με γιατρό. Ο φορέας HPV πρέπει να διατηρεί υψηλό επίπεδο ανοσίας, έτσι ώστε οι κλινικές εκδηλώσεις (υποτροπές) να μην επαναληφθούν.